Maar de hoofdrol is voor de donkere soulstem van Macrooy, die alle ruimte krijgt zijn vocale spierballen te laten rollen. Niet door een indianenpak uit de verkleedkist te trekken of een draaiorgel mee te torsen op het podium, maar door muzikaal iets anders te doen dan de rest. Macrooy had niet de vroege hype die Duncan Laurence vorig jaar wel had en bungelde in de onderste regionen. Het kan bijna niet anders dat dankzij Grow zijn momentum gaat groeien. Hij emigreerde naar Nederland om in Enschede een muziekopleiding te volgen en om de vrijheid te vinden voor zijn homoseksualiteit uit te komen.

Source: Het Parool March 04, 2020 11:48 UTC